ماهی، پرنده، سگ، گربه و. حیواناتی هستند که بسیاری از افراد علاقه خاصی به نگهداری از آنها در خانه دارند، البته امروزه نگهداری از حیوانات در خانه به این چند مورد ختم نمی‌شود و برخی از افراد، خانه را تبدیل به باغ‌وحش کرده‌اند و به نگهداری از سنجاب، جغد، میمون و انواع و اقسام خزندگان روی آورده‌اند.

به گزارش جام جم آنلاین،‌ نگهداری از حیوانات اگرچه در نگاه اول خالی از دردسر به نظر می‌رسد، ولی واقعیت این است که حیوانات خانگی می‌توانند باعث انتقال بسیاری از بیماری‌ها شوند.

دکتر بهروز مصلحی، پزشک و پژوهشگر، به بررسی بیماری‌هایی که برخی از حیوانات خانگی به انسان منتقل می‌کنند، می‌پردازد.

جریحه‌دار شدن احساسات

نگهداری از حیوانات در خانه، به غیر از بیماری‌هایی که برای بدن می‌تواند به وجود بیاورد، روی سلامت روان افراد نیز تاثیر می‌گذارد که برخی از افراد این تاثیر را به دلیل ترشح هورمون اکسی توسین که در اثر علاقه به حیوان ترشح می‌شود، مثبت می‌دانند، اما این، یک طرف قضیه است و در صورت مرگ حیوان خانگی، بارها دیده شده است که افراد به مشکلات روانی جدی بویژه افسردگی‌های شدید دچار شده‌اند.

نگهداری از حیوانات در محیط خانه، زندگی ‌طبیعی و غریزی آنها را با مشکل مواجه می‌کند و حتی خود حیوانات نیز دچار افسردگی می‌شوند و در برخی موارد با آسیب به بدن خود یا غذا نخوردن، خودکشی می‌کنند. با این اوصاف نگهداری از حیوانات در محیط خانه بویژه آپارتمان، منطقی به نظر نمی‌رسد.

کوچولوهای دردسرساز

نگهداری از سگ و گربه در خانه این روزها متاسفانه به یک مد تبدیل شده است و برخی افراد حتی اجازه ورود این حیوانات را به آشپزخانه یا تختخواب خود می‌دهند و تصور می‌کنند که هیچ مشکلی آنها را تهدید نمی‌کند، درحالی ‌که سگ و گربه می‌تواند بیماری‌های زیادی را به انسان منتقل کند. برای مثال سگ و گربه می‌توانند باعث انتقال «کامپیلوباکتر» به انسان شوند و یکی از شایع‌ترین ناراحتی گوارشی و اسهال را به وجود بیاورند که با تب، ضعف، بی‌حالی و شکم درد همراه است. سگ و گربه‌های زیر شش ماه، باکتری بیشتری را از طریق مدفوع، دفع می‌کنند.

علاوه بر این، سگ و گربه با لیسیدن خود، لارو نوعی کرم پهن را از پوست خود به روده‌شان انتقال می‌دهند و لارو این کرم به‌راحتی می‌تواند از سگ و گربه به کودکان منتقل شود. همچنین نوعی کرم قلاب‌دار هم در بدن سگ و گربه زندگی می‌کند که از طریق مدفوع حیوان، انسان را مبتلا خواهد کرد. کرم گرد نیز نوع دیگری از کرم‌های شایع در بدن سگ و گربه است که تخم آن از طریق مدفوع از بدن حیوان بیرون می‌آید و در اثر تماس، التهاب چشم و کوری یک طرفه، التهاب مغز و کبد را برای انسان در پی دارد. کیست هیداتید، نوعی بیماری است که عامل آن، تخم نوعی کرم پهن محسوب می‌شود. این تخم از طریق مدفوع سگ، به انسان منتقل می‌شود و کیست هیداتید در کبد، ریه و مغز را در پی دارد. برای ابتلا به بیماری‌هایی که از مدفوع حیوانات منتقل می‌شود، حتما نیازی نیست که به مدفوع دست زده شود و خود حیوان با لیسیدن، عامل بیماری را به همه جای بدنش گسترش می‌دهد.

افرادی که خزندگانی مانند مار، لاک‌پشت و مارمولک را به‌عنوان حیوان خانگی نگه می‌دارند، باید بدانند که خزندگان، دارای تعداد زیادی میکروب سالمونلا هستند. دست زدن به این حیوانات، انسان را به میکروب سالمونلا مبتلا می‌کند و حدود 12 تا 72 ساعت پس از وارد شدن سالمونلا به بدن، علائم بیماری با این میکروب آغاز می‌شود. از علائم آلودگی با میکروب سالمونلا، می‌توان به اسهال شدید، استفراغ، دردهای شکمی و ضعف و بی‌حالی اشاره کرد که ممکن است چهار تا پنج روز طول بکشد. در صورت شدید بودن این علائم، باید بیمار در بیمارستان بستری شود تا در اثر کم‌آبی بدن، به کلیه‌ها آسیبی نرسد.

امان از این گربه ملوس

توکسوپلاسموز، نوعی انگل است که از طریق مدفوع گربه به انسان منتقل می‌شود و علائم مشخصی ندارد، ولی می‌تواند سقط مکرر جنین را در خانم‌ها، بزرگ شدن غده لنفاوی گردن و التهاب چشم را در پی داشته باشد. چنانچه خانمی در سن کم به گربه دست بزند و توکسوپلاسموز وارد بدنش شود، در بزرگسالی ممکن است دچار سقط جنین شود. بیماری خراش گربه، از طریق چنگ زدن و با انتقال میکروب، می‌تواند باعث بیماری در انسان شود. 4 تا 5 روز بعد از چنگ زدن، محل آن قرمز و متورم می‌شود و خارش به‌وجود می‌آید. به‌همراه این مشکلات، سردرد، تب، خستگی و بی‌اشتهایی ایجاد می‌شود و در نهایت ممکن است التهاب مغز و کبد به‌وجود بیاید.

طوطی‌های تب‌دار

همه پرنده‌ها بویژه طوطی معمولی، طوطی کاکل سفید، دم بلند و بوقلمون و اردک می‌توانند باعث ابتلا به تبی به نام تب طوطی در انسان شوند. 10 روز بعد از استنشاق ذرات معلق مدفوع یا ادرار پرنده، علائم بیماری مانند تهوع، استفراغ، خستگی، اسهال، درد قفسه سینه و تنگی نفس ایجاد می‌شود و در موارد شدید احتمال ابتلا به ذات‌الریه نیز وجود دارد.

محصول مشترک همه حیوانات

حساسیت به هر نوع حیوان خانگی (سگ، گربه، پرنده و خزنده) می‌تواند به‌وجود بیاید. آبریزش بینی، خارش چشم و عطسه و در موارد شدید تنگی نفس، از علائم آلرژی نسبت به حیوانات خانگی است. علاوه بر این سرفه‌هایی که در کودکان درمان نمی‌شوند، می‌تواند ناشی از آلرژی به پرندگان باشد.

اگر اصرار به نگهداری دارید

شاید در رابطه با نگهداری حیوانات در خانه این تصور وجود داشته باشد که با واکسیناسیون و مراجعات دوره‌ای به دامپزشک، می‌توان عوامل بیماری‌زا برای انسان را از بین برد، در حالی‌که با وجود رعایت این مساله، باز هم احتمال ابتلا به انتقال بیماری‌ها از حیوان به انسان وجود دارد. چنانچه برای نگهداری از حیوانات خانگی اصرار دارید، در صورتی اقدام به خرید این حیوانات کنید که فضای کافی (باغ، مزرعه یا حیاط) برای این کار داشته باشید و حیوان را داخل محیط زندگی و خانه نیاورید.

حیوان را از نظر عاطفی آن‌قدر به خود نزدیک نکنید که به شما وابسته شود و در صورت دور شدن از آن، حیوان دچار افسردگی و بیقراری نشود. تا جای ممکن از دست زدن به حیوان باید اجتناب کرد، ولی در صورت انجام این کار باید حتما دست‌ها قبل و بعد از دست زدن به حیوان شسته شود. شست‌وشوی دست قبل از نوازش حیوان به این دلیل انجام می‌شود که از انتقال میکروب‌های روی دست انسان به حیوان جلوگیری شود. زیر ناخن‌هایتان را باید با مایع دستشویی و برس (یا مسواک) تمیز کنید تا تخم انگل‌ها زیر ناخن‌هایتان نماند. برای دفع مدفوع حیوان خانگی باید یک راهکار بهداشتی در نظر گرفت تا خانه تمیز بماند و بیماری‌ها منتقل نشود. دادن داروی ضدانگل به سگ و گربه و ویزیت‌های دوره‌ای انواع حیوانات خانگی، ضروری است.

همچنین حیوانات خانگی باید زیرنظر دامپزشک واکسیناسیون شوند. چنانچه سگ یا گربه به علائمی چون ترشح بزاق زیاد، فلج اندام، پرخاش زیاد و خجالتی شدن دچار شود، باید آن را سریعا به دامپزشک برد چون ممکن است به هاری مبتلا شده باشد و این بیماری را به انسان نیز منتقل کند.

حیوانات

ماهی، پرنده، سگ، گربه و. حیواناتی هستند که بسیاری از افراد علاقه خاصی به نگهداری از آنها در خانه دارند، البته امروزه نگهداری از حیوانات در خانه به این چند مورد ختم نمی‌شود و برخی از افراد، خانه را تبدیل به باغ‌وحش کرده‌اند و به نگهداری از سنجاب، جغد، میمون و انواع و اقسام خزندگان روی آورده‌اند.

به گزارش جام جم آنلاین،‌ نگهداری از حیوانات اگرچه در نگاه اول خالی از دردسر به نظر می‌رسد، ولی واقعیت این است که حیوانات خانگی می‌توانند باعث انتقال بسیاری از بیماری‌ها شوند.

دکتر بهروز مصلحی، پزشک و پژوهشگر، به بررسی بیماری‌هایی که برخی از حیوانات خانگی به انسان منتقل می‌کنند، می‌پردازد.

جریحه‌دار شدن احساسات

نگهداری از حیوانات در خانه، به غیر از بیماری‌هایی که برای بدن می‌تواند به وجود بیاورد، روی سلامت روان افراد نیز تاثیر می‌گذارد که برخی از افراد این تاثیر را به دلیل ترشح هورمون اکسی توسین که در اثر علاقه به حیوان ترشح می‌شود، مثبت می‌دانند، اما این، یک طرف قضیه است و در صورت مرگ حیوان خانگی، بارها دیده شده است که افراد به مشکلات روانی جدی بویژه افسردگی‌های شدید دچار شده‌اند.

نگهداری از حیوانات در محیط خانه، زندگی ‌طبیعی و غریزی آنها را با مشکل مواجه می‌کند و حتی خود حیوانات نیز دچار افسردگی می‌شوند و در برخی موارد با آسیب به بدن خود یا غذا نخوردن، خودکشی می‌کنند. با این اوصاف نگهداری از حیوانات در محیط خانه بویژه آپارتمان، منطقی به نظر نمی‌رسد.

کوچولوهای دردسرساز

نگهداری از سگ و گربه در خانه این روزها متاسفانه به یک مد تبدیل شده است و برخی افراد حتی اجازه ورود این حیوانات را به آشپزخانه یا تختخواب خود می‌دهند و تصور می‌کنند که هیچ مشکلی آنها را تهدید نمی‌کند، درحالی ‌که سگ و گربه می‌تواند بیماری‌های زیادی را به انسان منتقل کند. برای مثال سگ و گربه می‌توانند باعث انتقال «کامپیلوباکتر» به انسان شوند و یکی از شایع‌ترین ناراحتی گوارشی و اسهال را به وجود بیاورند که با تب، ضعف، بی‌حالی و شکم درد همراه است. سگ و گربه‌های زیر شش ماه، باکتری بیشتری را از طریق مدفوع، دفع می‌کنند.

علاوه بر این، سگ و گربه با لیسیدن خود، لارو نوعی کرم پهن را از پوست خود به روده‌شان انتقال می‌دهند و لارو این کرم به‌راحتی می‌تواند از سگ و گربه به کودکان منتقل شود. همچنین نوعی کرم قلاب‌دار هم در بدن سگ و گربه زندگی می‌کند که از طریق مدفوع حیوان، انسان را مبتلا خواهد کرد. کرم گرد نیز نوع دیگری از کرم‌های شایع در بدن سگ و گربه است که تخم آن از طریق مدفوع از بدن حیوان بیرون می‌آید و در اثر تماس، التهاب چشم و کوری یک طرفه، التهاب مغز و کبد را برای انسان در پی دارد. کیست هیداتید، نوعی بیماری است که عامل آن، تخم نوعی کرم پهن محسوب می‌شود. این تخم از طریق مدفوع سگ، به انسان منتقل می‌شود و کیست هیداتید در کبد، ریه و مغز را در پی دارد. برای ابتلا به بیماری‌هایی که از مدفوع حیوانات منتقل می‌شود، حتما نیازی نیست که به مدفوع دست زده شود و خود حیوان با لیسیدن، عامل بیماری را به همه جای بدنش گسترش می‌دهد.

افرادی که خزندگانی مانند مار، لاک‌پشت و مارمولک را به‌عنوان حیوان خانگی نگه می‌دارند، باید بدانند که خزندگان، دارای تعداد زیادی میکروب سالمونلا هستند. دست زدن به این حیوانات، انسان را به میکروب سالمونلا مبتلا می‌کند و حدود 12 تا 72 ساعت پس از وارد شدن سالمونلا به بدن، علائم بیماری با این میکروب آغاز می‌شود. از علائم آلودگی با میکروب سالمونلا، می‌توان به اسهال شدید، استفراغ، دردهای شکمی و ضعف و بی‌حالی اشاره کرد که ممکن است چهار تا پنج روز طول بکشد. در صورت شدید بودن این علائم، باید بیمار در بیمارستان بستری شود تا در اثر کم‌آبی بدن، به کلیه‌ها آسیبی نرسد.

امان از این گربه ملوس

توکسوپلاسموز، نوعی انگل است که از طریق مدفوع گربه به انسان منتقل می‌شود و علائم مشخصی ندارد، ولی می‌تواند سقط مکرر جنین را در خانم‌ها، بزرگ شدن غده لنفاوی گردن و التهاب چشم را در پی داشته باشد. چنانچه خانمی در سن کم به گربه دست بزند و توکسوپلاسموز وارد بدنش شود، در بزرگسالی ممکن است دچار سقط جنین شود. بیماری خراش گربه، از طریق چنگ زدن و با انتقال میکروب، می‌تواند باعث بیماری در انسان شود. 4 تا 5 روز بعد از چنگ زدن، محل آن قرمز و متورم می‌شود و خارش به‌وجود می‌آید. به‌همراه این مشکلات، سردرد، تب، خستگی و بی‌اشتهایی ایجاد می‌شود و در نهایت ممکن است التهاب مغز و کبد به‌وجود بیاید.

طوطی‌های تب‌دار

همه پرنده‌ها بویژه طوطی معمولی، طوطی کاکل سفید، دم بلند و بوقلمون و اردک می‌توانند باعث ابتلا به تبی به نام تب طوطی در انسان شوند. 10 روز بعد از استنشاق ذرات معلق مدفوع یا ادرار پرنده، علائم بیماری مانند تهوع، استفراغ، خستگی، اسهال، درد قفسه سینه و تنگی نفس ایجاد می‌شود و در موارد شدید احتمال ابتلا به ذات‌الریه نیز وجود دارد.

محصول مشترک همه حیوانات

حساسیت به هر نوع حیوان خانگی (سگ، گربه، پرنده و خزنده) می‌تواند به‌وجود بیاید. آبریزش بینی، خارش چشم و عطسه و در موارد شدید تنگی نفس، از علائم آلرژی نسبت به حیوانات خانگی است. علاوه بر این سرفه‌هایی که در کودکان درمان نمی‌شوند، می‌تواند ناشی از آلرژی به پرندگان باشد.

اگر اصرار به نگهداری دارید

شاید در رابطه با نگهداری حیوانات در خانه این تصور وجود داشته باشد که با واکسیناسیون و مراجعات دوره‌ای به دامپزشک، می‌توان عوامل بیماری‌زا برای انسان را از بین برد، در حالی‌که با وجود رعایت این مساله، باز هم احتمال ابتلا به انتقال بیماری‌ها از حیوان به انسان وجود دارد. چنانچه برای نگهداری از حیوانات خانگی اصرار دارید، در صورتی اقدام به خرید این حیوانات کنید که فضای کافی (باغ، مزرعه یا حیاط) برای این کار داشته باشید و حیوان را داخل محیط زندگی و خانه نیاورید.

حیوان را از نظر عاطفی آن‌قدر به خود نزدیک نکنید که به شما وابسته شود و در صورت دور شدن از آن، حیوان دچار افسردگی و بیقراری نشود. تا جای ممکن از دست زدن به حیوان باید اجتناب کرد، ولی در صورت انجام این کار باید حتما دست‌ها قبل و بعد از دست زدن به حیوان شسته شود. شست‌وشوی دست قبل از نوازش حیوان به این دلیل انجام می‌شود که از انتقال میکروب‌های روی دست انسان به حیوان جلوگیری شود. زیر ناخن‌هایتان را باید با مایع دستشویی و برس (یا مسواک) تمیز کنید تا تخم انگل‌ها زیر ناخن‌هایتان نماند. برای دفع مدفوع حیوان خانگی باید یک راهکار بهداشتی در نظر گرفت تا خانه تمیز بماند و بیماری‌ها منتقل نشود. دادن داروی ضدانگل به سگ و گربه و ویزیت‌های دوره‌ای انواع حیوانات خانگی، ضروری است.

همچنین حیوانات خانگی باید زیرنظر دامپزشک واکسیناسیون شوند. چنانچه سگ یا گربه به علائمی چون ترشح بزاق زیاد، فلج اندام، پرخاش زیاد و خجالتی شدن دچار شود، باید آن را سریعا به دامپزشک برد چون ممکن است به هاری مبتلا شده باشد و این بیماری را به انسان نیز منتقل کند.

حیوانات

خطر مرگ در اثر نگهداری از گربه هاعده زیادی از افراد هستند که به داشتن حیوانات خانگی علاقه مندند و یا از آنها نگه داری می کنند یا و وقتی آنها را می بینند شروع به نازو نوازش آنها می کنند. اما این رفتار مهربانانه واقعا صحیح است؟ تحقیقات اخیر دانشمندان نشان می دهد که نگه داری از گربه می تواند سبب مرگ فرد شود.

 محققان آمریکایی در مطالعات اخیر خود روی بیماری‌های منتقل شونده از حیوانات ‌به انسان‌ نسبت به این بیماری هشدار داده و گفته‌اند «نوازش یک بچه گربه می‌تواند شما را بکشد.»

چندی پیش دو دختر جوان خوش‌لباس و مرتب را دیدم که مشغول نوازش بچه گربه‌ای بودند که کنار جوی آبی در خیابان نشسته بود .

بدون شک مهربانی با حیوانات و ابراز محبت به آنها از طریق نوازش کردن یا غذادادن، رفتار و منش پسندیده‌ای است که باید در نهاد هر انسانی با روان سالم و پاک وجود داشته باشد، اما توجه به سلامت و بهداشت فردی نیز بویژه در ارتباط با حیوانات، چه خانگی و چه غیر خانگی باید همیشه مورد توجه قرار بگیرد . تقریبا نیمی از گربه‌ها حتی گربه‌های خانگی که به ظاهر تمیز هستند، حامل باکتری «بارتونلاهنسلا» هستند که در گربه بیماری ایجاد نمی‌کند، ولی اگر باکتری وارد بدن انسان شود، باعث بروز بیماری خواهد شد؛ بیماری‌ای که با عنوان خراش گربه شناخته می‌شود.

جالب آن که محققان آمریکایی در مطالعات اخیر خود روی بیماری‌های منتقل شونده از حیوانات ‌به انسان‌ نسبت به این بیماری هشدار داده و گفته‌اند «نوازش یک بچه گربه می‌تواند شما را بکشد.»

حتی این پژوهشگران تاکید کرده‌اند دامنه و تاثیر این بیماری کمی بزرگ‌تر از آن چیزی است که تاکنون تصور می‌شده است. اما واقعا خطر ابتلا به این بیماری تا چه اندازه جدی و خطرناک است؟

دکتر محمدرضا شیرزادی، رئیس اداره بیماری‌های مشترک بین انسان و دام وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در این‌باره با بیان این که 60 درصد از بیماری‌های عفونی و 70 درصد از بیماری‌های نوپدید، بیماری‌های قابل انتقال از حیوان به انسان هستند به جام‌جم می‌گوید: اصولا کسانی که حیوان در منزل نگه می‌دارند یا به نوعی با حیوانات در ارتباط هستند باید از سلامت حیوانشان اطمینان داشته باشند. چنین اطمینانی فقط با رعایت یکسری نکات بهداشتی ممکن است . وی تاکید کرد حیوانات خانگی باید به طور مداوم توسط دامپزشک معاینه شوند و در موارد لازم، واکسن و دارو دریافت کنند. بی‌شک برخی داروها برای سلامت حیوان داده می‌شود و برخی هم برای پیشگیری از بیماری‌هایی که ممکن است از حیوان به انسان منتقل شود.

بیماری باکتریایی در پنجه گربه

باکتری عامل بیماری خراش گربه (بارتونلاهنسلا) توسط ه کک منتقل می‌شود و از طریق لیس زدن از دهان به پنجه‌های گربه منتقل می‌شود.

دکتر شیرازی با بیان این مطالب می‌افزاید: به این ترتیب ممکن است بیماری با ایجاد خراش از طریق پنجه‌های گربه یا گاز گرفته شدن به انسان منتقل شود که با علائمی چون بزرگ شدن غدد لنفاوی، تب و لرز یا عفونی شدن محل زخم بروز پیدا کند. جالب آن که باکتری این بیماری خود گربه را دچار بیماری نمی‌کند، بلکه در بزاق حیوان زندگی می‌کند تا از راه خراش یا گازگرفتن بخصوص از طریق بچه گربه‌ها به انسان منتقل شود . بررسی‌ها نشان داده است انتقال این بیماری در بیش از 90 درصد موارد در اثر پنجه زدن و گاهی لیس زدن بچه گربه به بدن کودک اتفاق می‌افتد و گاهی نیز توسط سگ‌ها یا خار و تراشه‌های چوب که با سگ و گربه در ارتباط بوده منتقل می‌شود.

عوارض کم‌خطر و خطرناک خراش گربه

بیماری خراش گربه که از طریق چنگ زدن، گاز گرفتن و لیس زدن پوست انسان توسط گربه ایجاد می‌شود با عوارضی چون بروز تب دوسه روزه و تورم غدد لنفاوی در اطراف ناحیه زخم همراه است .

کودکان به‌دلیل این که تماس بیشتری با گربه‌ها دارند بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند. بیماری به درمان دارویی نیاز ندارد، ولی اگر علائمی مانند آنفلوآنزا، تب شدید، تهوع و استفراغ، ضعف و کاهش اشتها، تورم غدد لنفاوی همراه با درد شدید و دانه‌های ریز پوستی در بیمار ایجاد شود، حتما نیازمند درمان است. بیماری خراش گربه بندرت ممکن است اندام‌های حیاتی مانند قلب و کلیه‌ها را گرفتار کند، ولی در افراد دچار نقص سیستم ایمنی، بیماری ایدز، دیابت و… علائم خطرناکی ایجاد می‌کند. تست‌های آزمایشگاهی می‌تواند ابتلا به این بیماری باکتریایی را تایید کند.

دستتان را پس از نوازش حیوان بشویید

به گفته رئیس اداره بیماری‌های مشترک بین انسان و دام وزارت بهداشت، خطر انتقال بیماری‌های انگلی نیز علاوه بر بیماری‌های باکتریایی توسط حیوانات خانگی و بویژه گربه‌ها به انسان وجود دارد. گربه‌ها می‌توانند ناقل عفونت‌های انگلی گوارشی، کک یا گال به انسان بوده یا عفونت باکتریایی داشته باشند. بی‌شک پیشگیری از ابتلا به این نوع آلودگی‌ها از طریق رعایت احتیاط‌های بهداشتی و از همه مهم‌تر شست‌وشوی مکرر دست‌ها بویژه پس از نوازش حیوان و پیش از غذا خوردن ممکن است.

وی تاکید می‌کند: به حیوانات خانگی هرگز نباید اجازه داد روی میز غذاخوری یا سفره بروند. همچنین افراد نباید حیوانات را کنار خود بخوابانند. برای پیشگیری از عفونت‌های انگلی هم باید به حیوانات داروی ضد انگل داده شود .

دامپزشک باید سلامت حیوان را تایید کند

نکته مهم در مورد بیماری خراش گربه، آلوده بودن بزاق حیوان به باکتری عامل بیماری است. با وجود آن که حیوانات برای تمیز کردن خودشان بدن و دست و پایشان را لیس می‌زنند. اما هیچ‌گاه نباید به تمیز بودن آنها اعتماد کرد و خانواده‌هایی که گربه نگه می‌دارند حتما باید گربه را به دامپزشک نشان دهند و از تمیز بودن آن مطمئن شوند.

اگر گربه شما را چنگ انداخت…

اگر دچار خراش پوستی در اثر حمله گربه شدید، اولین و بهترین کار شستن بلافاصله ناحیه زخم با آب و صابون است.

در صورتی که محل زخم عمیق است حتما باید به پزشک مراجعه کنید، چون زخم‌هایی که عمیق هستند نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک و پیگیری دقیق‌تری دارند.

پنجه گربه ممکن است به خاک هم آلوده باشد. احتمال دارد میکروب کزاز در خاک وجود داشته باشد. در این مواقع باید مطمئن شویم بیمار طی چند سال اخیر واکسن دریافت کرده است و اگر واکسیناسیون انجام نشده بود لازم است واکسن کزاز یا حتی ایمونوگلوبین کزاز تزریق شود.

محققان ساده‌ترین راه برای جلوگیری از بیماری خراش گربه را حمام آب و سرکه برای حیوانات خانگی می‌دانند .

https://www.hidoctor.ir/173712_خطر-مرگ-در-اثر-نگهداری-از-گربه-ه

حیوانات

سنجاب ها یکی از حیوانات بامزه و دوست داشتنی کره زمین هستند. این ویژگی آن ها سبب شده اغلب یکی از شخصیت های بسیاری از انیمیشن ها باشند و البته اطلاعات ما از سنجاب ها به علاقه ی زیاد آن ها به میوه ی درخت بلوط محدود می شود. اما سنجاب ها یکی از شگفت انگیزترین و باهوش ترین حیوانات دنیا هستند که گفتنی های زیادی درمورد دنیای آن ها وجود دارد. در اینجا به حقایقی جالب و خواندنی درباره ی سنجاب ها می پردازیم.

۱- بیش از ۲۰۰ گونه سنجاب در سراسر دنیا وجود دارد، از سنجاب های درختی و پرنده گرفته تا چیپ مانک ها (موش خرمای زمینی) و مارموت ها (موش خرمای کوهی). همه ی این ها از تیره ی سنجاب سانان هستند که به جز قاره های استرالیا و آنتارکتیکا (قطب جنوب)، حیوانات بومی بقیه ی قاره ها محسوب می شوند.

۲- سنجاب ها از نظر اندازه هم متفاوت هستند، از سنجاب کوچک افریقایی ۱۲ سانتیمتری گرفته تا سنجاب های غول پیکر هندی (تصویر بالا چپ) یا سنجاب پرنده ی غول پیکر قرمز و سفید چینی (تصویر بالا راست) که طول هر دوی آن ها به بیش از ۹۱ سانتیمتر می رسد.

۳- سنجاب ها ۴ دندان پیشین دارند که با سرعت حدود ۱۵ سانتیمتر در سال پیوسته رشد می کند. با توجه به آنکه سنجاب ها مداوم از دندان هایشان استفاده می کنند، این ویژگی کمک می کند که دندان های پیشین آن ها در اثر ساییده شدن از بین نرود.

۴- طی ۳۰ سال گذشته سنجاب ها عامل صدها قطعی برق در سراسر امریکا بوده اند چون کابل های برق تحمل دندان های آن ها را ندارند. دو مورد از مهم ترین این قطعی ها در سال های ۱۹۸۷ و ۱۹۹۴ در بازار بورس نزدک رخ داد. در واقع سنجاب ها بیشتر از هکرها شبکه ی برق امریکا را مختل کرده اند.

۵- سنجاب های درختی بالغ معمولا تنها زندگی می کنند اما گاهی در سرمای شدید به صورت گروهی در آشیانه زندگی می کنند.

۶- در خانواده ی بزرگ سنجاب ها گونه های اجتماعی تری هم وجود دارد. برای مثال، سگ های دشتی (تصویر بالا) نوعی سنجاب هستند که از سیستم ارتباطی پیچیده ای برخوردارند و در کلونی های بزرگ یا شهرهای کوچکی زندگی می کنند که می تواند هزاران متر مربع وسعت داشته باشد. بزرگ ترین کلونی یافت شده از این حیوانات قلمرویی از سگ های دشتی دم سیاه در تگزاس بود که حدود ۱۶۰ کیلومتر عرض و ۴۰۲ کیلومتر طول داشت و طبق برآوردها ۴۰۰ میلیون سگ دشتی را در خود جای داده بود.

۷- یک سنجاب بالغ در هفته به حدود ۴۵۰ گرم غذا نیاز دارد. سنجاب های درختی بیشتر از مغزها، دانه ها و میوه ها تغذیه می کنند اما آن ها در واقع همه چیز خوار هستند. برای مثال، سنجاب های خاکستری زمانی که غذای دیگری نباشد از ه ها، حون ها، تخم پرندگان و لاشه ی حیوانات تغذیه می کنند. البته باید امیدوار بود که این لاشه ها خیلی فاسد نباشند چون سنجاب ها مانند دیگر جوندگان توانایی استفراغ کردن ندارد.

۸- شکار سنجاب ها برای تهیه ی غذا در امریکا سابقه ای طولانی دارد. اگرچه در دهه های اخیر علاقه به گوشت سنجاب به ویژه سنجاب های پرنده در میان امریکایی ها کمتر شده است، اما هنوز هم بسیاری از آن ها سنجاب های خاکستری را برای تهیه ی غذا شکار می کنند. علاوه بر این، سنجاب ها منبع غذایی اصلی بسیاری از حیوانات شکارچی مثل مارها، کایوت ها، قوش ها و جغدها هستند.

۹- سنجاب های درختی در زمستان ها به خواب زمستانی نمی روند، در عوض طی این مدت، از دخیره ی بلوط ها و دیگر میوه های مغزداری استفاده می کنند که پیش از زمستان پنهان کرده بودند. سنجاب های خاکستری با اقدامات پیشگیرانه ی ضد سرقت از ذخیره ی خود محافظت می کنند، مثل کندن حفره های ساختگی برای فریب دادن حیوانات رهگذر یا حفر و پنهان کردن چندین باره ی غذای خود. آن ها هر ساله شاید صدها مخزن درست کنند، اما به لطف حافظه ی فضایی دقیق و قدرت بویایی قوی خود، ۴۰ تا ۸۰ درصد غذاهایشان را دوباره پیدا می کنند. حتی غذاهایی که دیگر نمی توانند پیدایشان کنند هم در واقع گم نمی شوند، بلکه مخزن بلوط های آن ها تبدیل به درختان بلوط جدیدی شده اند.

۱۰- طبق تحقیقی در سال ۲۰۱۰، بعضی سنجاب ها پوست مارهای قدیمی را جمع آوری می کنند، آن را می جوند و بعد موهای خود را لیس می زنند تا بوی مار بگیرند. این کار به آن ها می کند تا خود را از جانوران شکارچی ای پنهان کنند که شکار خود را از روی بوی آن ها پیدا می کنند.

۱۱- اگر روزی سنجاب تمام سفید یا تمام سیاهی دیدید، احتمالا سنجاب خاکستری یا روباهی ای است که تغییر شکل داده. تغییر رنگ پوست به رنگ سیاه در نتیجه ی پدیده ی ملانیسم (مشکینگی) رخ می دهد. طی این جهش ژنتیکی رنگ دانه ی بدن به حد افراط می رسد. این پدیده در میان بسیاری از حیوانات وجود دارد. پوست سفید این حیوانات هم می تواند در اثر آلبینیسم (زالی) باشد، اگرچه بسیاری از سنجاب های سفید چشم های صورتی یا قرمز رنگ ندارند و در حقیقت رنگ آن ها ناشی از لیوسیم (کمبود رنگدانه های بدن) است.

۱۲- در طول خواب زمستانی، جریان خون در مغز سنجاب ها به میزان چشمگیری کاهش می یابد، یعنی مانند حالتی که انسان ها بعد از نوعی سکته ی مغزی تجربه می کنند. اما سنجاب ها بعد از بیدار شدن هیچ مشکل جدی ای ندارند. دانشمندان معتقدند این ویژگی می تواند به آن ها کمک کند تا از آسیب مغزی بیمارانی که دچار سکته ی مغزی شدند جلوگیری کنند. در واقع آن ها به دنبال دارویی هستند که مشابه تغییرات سلولی ای که از مغز این حیوانات محافظت می کند را در مغز بیماران سکته ی مغزی ایسکمیک ایجاد کند.

۱۳- سنجاب های پرنده در واقع نمی توانند پرواز کنند بلکه آن ها با استفاده از یک پرده پوست که دست و پاهایشان را به هم متصل می کند، فقط از درختی به درختی دیگر می پرند، اما اغلب اینطور به نظر می رسد که توانایی پرواز کردن دارند. این جهش های آکروباتیک سنجاب ها اغلب به ۴۵ متر می رسد و برخی از گونه های سفید رنگ آن ها در هر پرش مسافتی حدود ۹۱ متر را طی می کنند.

۱۴- سنجاب های قرمز امریکایی تک زی و بسیار قلمرو طلب هستند اما در موارد نادری دیده شده که بچه سنجاب های یتیمی که متعلق به اقوام شان بودند را به فرزندی قبول کرده اند.

۱۵- سنجاب ها با استفاده از سیستم های پیچیده ی ارتباطی یعنی از طریق صدای جیر جیر فرکانس بالا و حرکات دم با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. به علاوه، تحقیقات نشان داده است که آن ها از توانایی تماشا کردن و آموختن از یکدیگر برخوردارند، به ویژه اگر آن کار مربوط به سرقت غذا باشد!

ایسنا/لرستان رئیس حفاظت محیط‌زیست نورآباد گفت: نگهداری‌ حیوان‌ در منزل‌ بیشتر از آن که‌ نفع‌ داشته‌ باشد، ضرر دارد.

رئیس حفاظت محیط‌زیست نورآباد گفت: نگهداری‌ حیوان‌ در منزل‌ بیشتر از آن که‌ نفع‌ داشته‌ باشد، ضرر دارد.

نبی حسنوند در گفت‎وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)منطقه لرستان، بیان کرد: نگهداری‌ حیوان‌ در منزل‌ بیشتر از آن که‌ نفع‌ داشته‌ باشد، ضرر دارد. اصولاً زندگی‌ انسان‌ و حیوان‌ در کنار یکدیگر با توجه‌ به‌ مسائل‌ بهداشتی‌ نمی‎تواند ایده‌ای‌ مناسب‌ باشد. بسیاری‌ از بیماری‌ها بین‌ انسان‌ و حیوان‌ مشترک هستند و به راحتی‌ از حیوان‌ به‌ انسان‌ سرایت‌ می‎کند. از جمله این حیوانات جوندگان هستند.

وی اضافه کرد: یکی از مهم‎ترین مکانیسم‎های دفاعی جوندگان گازگرفتن است و در صورت احساس خطر به سرعت از این حربه استفاده خواهند کرد که می‎تواند منجر به انتقال برخی بیماری‎ها به انسان شود. سنجاب‎ها نیز به عنوان یک گونه جونده می‎توانند ناقل برخی از بیماری‎های مشترک انسان و دام باشند که برخی از آنها مانند هاری بسیار خطرناکند.

حسنوند ادامه داد: در سنجاب احتمال آلودگی به ویروس هاری وجود دارد که با گاز گرفتگی می‎تواند خطرناک باشد برخی انگل‎های گوارشی مشترک میان سنجاب و انسان نیز وجود دارد.

این کارشناس محیط زیست اظهارکرد: از بین بیماری‎های عفونی قابل انتقال به انسان در جوندگان، سالمونلوز و کوریومننژیت لنفوسیتیک از اهمیت بیشتری برخوردارند.

وی یادآور شد: کوریومننژیت لنفوسیتیک یک بیماری ویروسی است که در بسیاری از جوندگان یافت می‎شود. جوندگان حامل می‎توانند بدون علامت بیماری باشند و با دفع ویروس منجر به آلودگی انسان شوند. سالمونلوز نیز بیماری بسیار خطرناکی بوده و با مرگ و میر بالا همراه است.

حسنوند افزود: همچنین کچلی نیز بیماری دیگری است که از جوندگان منتقل می‎شود و عامل این بیماری « تریکوفیتون » است. ممکن است جوندگان حامل بدون علامت این قارچ باشند که علائم آن ریزش مو و پوسته پوسته شدن پوست است.

در کل نگه داری از این حیوان هم مثل گربه می تواند سلامتی ما را در خطر بیندازد

حیوانات